Błędne otwarcie ofert
Otwarcie ofert to czynność jednorazowa.
Sygn. akt: KIO 619/11 620/11
Czynność otwarcia ofert jest czynnością jednorazową i nie podlegającą powtórzeniu. Tego rodzaju stanowisko jest konsekwentnie reprezentowane przez orzecznictwo i doktrynę. W tym zakresie linia orzecznicza Zespołów Arbitrów oraz Krajowej Izby Odwoławczej jest od wielu lat jednorodna. Dla przykładu wskazać można orzeczenie Zespołu Arbitrów o sygn. akt UZP/ZO/0-411/07 oraz orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej o sygn. akt KIO/UZP 1344/09 i KIO/UZP 1291/10. Podobna sytuacji ma miejsce wśród przedstawicieli doktryny, którzy przedmiotem analizy uczynili art. 86 ust. 2 ustawy Pzp. Norma prawna wyrażona w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp wskazuje jednoznacznie, iż dzień składania ofert jest jednocześnie dniem ich otwarcia. Wskazanie wprost w powyższym przepisie, iż otwarcie ofert następuje bezpośrednio po upływie terminu do ich składnia nakazuje kumulację powyższych czynności w możliwie najkrótszym czasie. Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w Prawo zamówień publicznych. Komentarz autorstwa M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W, Dzierżanowski (LEX, 2010, wyd. IV). W komentarzu do art. 86 zostało wskazane, że: „Termin otwarcia ofert powinien być wyznaczony w tym samym dniu, w którym mija termin ich składania. Ustawodawca wskazując, że otwarcie ofert następuje bezpośrednio po upływie terminu ich składania, nie zezwala również na nieuzasadnione czynnościami przygotowawczymi do otwarcia odwlekanie otwarcia ofert. (…) Szczególne znaczenie ma jednak norma nakazująca, aby otwarcie każdej oferty odbyło się w tym samym dniu, na który wyznaczono termin na ich złożenie. Niemożliwa jest więc co do zasady sytuacja, że w przypadku przedłużania się sesji otwarcia zostanie zostanie ona dokończona w następnym dniu”. Ponadto, co wynika jednoznacznie z normy prawnej wyrażonej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp, jej rozciągnięcie na kolejny dzień również należałoby uznać za niedopuszczalne. Wynika to z faktu doniosłości tej czynności dla zapewnienia nienaruszalności ofert wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy Pzp, a tym samym realizacji zasady równego traktowania wykonawców. Celem normy prawnej zawartej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp jest przeciwdziałanie patologicznym praktykom. Kumulacja czynności związanych ze składaniem i otwarciem ofert w możliwie najmniejszych odstępach czasu jest bowiem gwarantem równego traktowania wykonawców w ramach tej ostatniej czynności. Izba wskazuje, iż w niniejszym stanie faktycznym od pierwotnego terminu otwarcia ofert, mającego miejsce w dniu 17.03.2011 r., do dnia rozpoznania odwołania, mającego miejsce w dniu 01.04.2011 r., upłynął kilkunastodniowy okres czasu. Tym samym brak jest podstaw do uznania, iż nakazanie przez Izbę i wykonanie takiego nakazu przez Zamawiającego, tj. powtórzenia czynności otwarcia ofert w odniesieniu do ofert złożonych przez dwóch wykonawców stanowiłoby realizację normy prawnej wyrażonej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp. Należy w tym zakresie wskazać jednoznacznie, iż działanie takie stanowiłoby działanie contra legem. Biorąc pod uwagę powyższe brak jest prawnych podstaw do nakazania Zamawiającemu powtórzenia czynności otwarcia ofert. W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę powagę naruszonych przez Zamawiającego norm prawnych, jak również biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 2 ustawy Pzp konieczne jest unieważnienia przez Zamawiającego przedmiotowego postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. Na taką konsekwencję powyższego zaniechania wskazał Zespół Arbitrów w wyroku z dnia 9 czerwca 2005 r. (sygn. akt UZP/ZO/0-1260/05), w którego uzasadnieniu zostało wskazane, że: „Zaniechanie otwarcia wszystkich ofert złożonych prawidłowo stanowi naruszenie podstawowej zasady p.z.p., nakazującej Zamawiającemu dokonanie tej czynności od razu. Musi to prowadzić do wniosku, że doszło do takiej wady postępowania, która nakazuje unieważnić postępowanie”.
Sygn. akt: KIO 619/11 620/11
Czynność otwarcia ofert jest czynnością jednorazową i nie podlegającą powtórzeniu. Tego rodzaju stanowisko jest konsekwentnie reprezentowane przez orzecznictwo i doktrynę. W tym zakresie linia orzecznicza Zespołów Arbitrów oraz Krajowej Izby Odwoławczej jest od wielu lat jednorodna. Dla przykładu wskazać można orzeczenie Zespołu Arbitrów o sygn. akt UZP/ZO/0-411/07 oraz orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej o sygn. akt KIO/UZP 1344/09 i KIO/UZP 1291/10. Podobna sytuacji ma miejsce wśród przedstawicieli doktryny, którzy przedmiotem analizy uczynili art. 86 ust. 2 ustawy Pzp. Norma prawna wyrażona w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp wskazuje jednoznacznie, iż dzień składania ofert jest jednocześnie dniem ich otwarcia. Wskazanie wprost w powyższym przepisie, iż otwarcie ofert następuje bezpośrednio po upływie terminu do ich składnia nakazuje kumulację powyższych czynności w możliwie najkrótszym czasie. Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w Prawo zamówień publicznych. Komentarz autorstwa M. Stachowiak, J. Jerzykowski, W, Dzierżanowski (LEX, 2010, wyd. IV). W komentarzu do art. 86 zostało wskazane, że: „Termin otwarcia ofert powinien być wyznaczony w tym samym dniu, w którym mija termin ich składania. Ustawodawca wskazując, że otwarcie ofert następuje bezpośrednio po upływie terminu ich składania, nie zezwala również na nieuzasadnione czynnościami przygotowawczymi do otwarcia odwlekanie otwarcia ofert. (…) Szczególne znaczenie ma jednak norma nakazująca, aby otwarcie każdej oferty odbyło się w tym samym dniu, na który wyznaczono termin na ich złożenie. Niemożliwa jest więc co do zasady sytuacja, że w przypadku przedłużania się sesji otwarcia zostanie zostanie ona dokończona w następnym dniu”. Ponadto, co wynika jednoznacznie z normy prawnej wyrażonej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp, jej rozciągnięcie na kolejny dzień również należałoby uznać za niedopuszczalne. Wynika to z faktu doniosłości tej czynności dla zapewnienia nienaruszalności ofert wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy Pzp, a tym samym realizacji zasady równego traktowania wykonawców. Celem normy prawnej zawartej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp jest przeciwdziałanie patologicznym praktykom. Kumulacja czynności związanych ze składaniem i otwarciem ofert w możliwie najmniejszych odstępach czasu jest bowiem gwarantem równego traktowania wykonawców w ramach tej ostatniej czynności. Izba wskazuje, iż w niniejszym stanie faktycznym od pierwotnego terminu otwarcia ofert, mającego miejsce w dniu 17.03.2011 r., do dnia rozpoznania odwołania, mającego miejsce w dniu 01.04.2011 r., upłynął kilkunastodniowy okres czasu. Tym samym brak jest podstaw do uznania, iż nakazanie przez Izbę i wykonanie takiego nakazu przez Zamawiającego, tj. powtórzenia czynności otwarcia ofert w odniesieniu do ofert złożonych przez dwóch wykonawców stanowiłoby realizację normy prawnej wyrażonej w art. 86 ust. 2 ustawy Pzp. Należy w tym zakresie wskazać jednoznacznie, iż działanie takie stanowiłoby działanie contra legem. Biorąc pod uwagę powyższe brak jest prawnych podstaw do nakazania Zamawiającemu powtórzenia czynności otwarcia ofert. W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę powagę naruszonych przez Zamawiającego norm prawnych, jak również biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 2 ustawy Pzp konieczne jest unieważnienia przez Zamawiającego przedmiotowego postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. Na taką konsekwencję powyższego zaniechania wskazał Zespół Arbitrów w wyroku z dnia 9 czerwca 2005 r. (sygn. akt UZP/ZO/0-1260/05), w którego uzasadnieniu zostało wskazane, że: „Zaniechanie otwarcia wszystkich ofert złożonych prawidłowo stanowi naruszenie podstawowej zasady p.z.p., nakazującej Zamawiającemu dokonanie tej czynności od razu. Musi to prowadzić do wniosku, że doszło do takiej wady postępowania, która nakazuje unieważnić postępowanie”.